چکیده: امروزه حوزه انرژی زیربنای اساسی فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی هر کشوری به‌شمار میرود. رشد و پیشرفت اقتصادی و یا حتی ادامه شرایط زندگی در جامعه بشری درآینده، بدون اطمینان از عرضه انرژی با قیمت مناسب ناممکن به نظر میرسد. انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان انرژی‌های پاک می‌توانند در کاهش انتشار گازهای آلاینده همچون د‌ی‌اکسیدکربن و دیگر گازهای گلخانه‌ای نقش مهمی ایفا کنند. در این مطالعه مجموعه ای از عوامل که در‌‌‌ شرایط عدم قطعیت به‌عنوان چالشها و تسهیل کننده‌های بهره‌برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر عمل می کنند و همچنین بررسی روابط متقابل بین این عوامل مورد بررسی قرار گرفت تا درک جامعی برای انتخاب منابع انرژی تجدیدپذیر ارائه شود. در ارزیابی جامع معیارها، بر پنج جنبه کلیدی تاب آوری، زیست محیطی، فنی، اقتصادی و اجتماعی- سیاسی تاکید شد. از اینرو، در این مطالعه برای رسیدن به مجموعه‌ای معتبر از عوامل بهره برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر بر اساس اطلاعات کیفی و ترجیحات زبانی، از روش دلفی فازی استفاده شد. سپس از روش دیمتل فازی برای ارزیابی روابط متقابل مابین معیارهای ارزیابی در شرایط عدم قطعیت استفاده گردید که وزن هر زیرمعیار تعیین و بر اساس آن رتبه‌بندی صورت گرفت. بر این اساس معیار هزینه انرژی با وزن 0.04622 رتبه اول را را به عنوان یکی از چالش‌های استفاده از منابع انرژی کسب کرده است. معیار ایجاد شغل با وزن 0.04604 رتبه دوم و معیار بازدهی با وزن 0.04601 رتبه سوم را به عنوان تسهیل‌کننده‌های استفاده از منابع انرژی کسب کرده‌اند. درنهایت منابع انرژی تجدیدپذیر مورد بررسی تحت عدم قطعیت، توسط روش تاپسیس فازی رتبه‌بندی شد. با توجه به نتایج بدست آمده، انرژی خورشیدی رتبه اول را کسب کرد. همچنین انرژی بادی رتبه دوم، انرژی زمین‌گرمایی رتبه سوم، انرژی برق‌آبی رتبه چهارم و انرژی زیست‌توده رتبه پنجم را کسب کردند.